ویروس HPV، علائم و درمان آن

تقریبا ۱۰۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم با ویروس پاپیلومای انسانی در ارتباط است. این ویروس که به آن HPV گفته می‌شود، شایع‌ترین عفونت مقاربتی است. متأسفانه اکثر بیماران آلوده به عفونت HPV، اطلاعی از بیماری خود ندارند. اگرچه مکانیسم های دقیق انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر هنوز شناخته نشده است اما معمولاً از راه تماس جنسی به خصوص تماس تناسلی یا مقعدی منتقل می‌گردد. البته احتمال انتقال ویروس از راه ارتباط دهانی- تناسلی نیز امکان پذیر است.
افراد مبتلا می‌توانند سال‌ها بدون علامت باشند و در این مدت، ویروس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. امکان دارد یک فرد بیش از یک نوع ویروس HPV مبتلا شود.
علایم بالینی مبتلا به HPV: اکثریت مبتلایان بی علامت هستند و در صورت سالم بودن سیستم ایمنی، ۹۰% موارد HPV از بدن مبتلایان پاک خواهد شد. در حال حاضر هیچ روش پیشگیری کننده‌ای وجود ندارد که بتواند افراد مبتلا را به دو گروه تقسیم کند، گروهی که HPV از بدن آنها دفع می‌شود و گروهی که HPV باقیمانده و سبب تغیر سلولی غیر طبیعی و یا زگیل می‌شود. ولی تغییرات سلولی بوجود آمده در آزمایش پاپ اسمیر قابل مشاهده است.
تعدادی از انواع HPV تناسلی عامل ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند و تعدادی دیگر می‌توانند سلول‌های طبیعی را غیر طبیعی نموده و سبب سرطان شوند. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شود با انواعی که سبب سرطان می‌شود متفاوت است.

الف. زگیل تناسلی به صورت توده‌های کوچک مجزا یا به هم متصل در نواحی تناسلی ایجاد می‌شود. زگیل می‌تواند کوچک و بزرگ، برجسته، مسطح یا شبیه گل کلم باشد. تشخیص زگیل بالینی بوده و با مشاهده می‌توان آن را تشخیص داد .معمولاً طی چند هفته تا چند ماه پس از تماس جنسی فرد با فرد مبتلا در بدن فرد رشد می‌کند. باید توجه کرد زگیل تبدیل به سرطان نمی‌شود.
ب. سرطان دهانه رحم ۷/۹۹% با HPV همراهی دارد و معمولاً تا مراحل پیشرفته بدون علامت است و همچنین متأسفانه در مراحل پیشرفته بسیار سخت درمان می‌شود. لذا مهمترین مسئله در کنترل سرطان سرویکس، غربالگری منظم کلیه خانم‌های واجد شرایط می‌باشد. سرطان سرویکس دومین سرطان شایع در میان زنان جهان است.

درمان: اگر زگیل در ناحیه تناسلی پیدا شود، می‌توان اصلاً درمان نکرد ولی روش‌های درمانی متعددی دارویی و جراحی وجود دارد که در حال حاضر هیچکدام به دیگری ارجحیت ندارد.
در رابطه با سرطان دهانه رحم، اگر در غربالگری روتین، پاپ اسمیر غیر طبیعی وجود داشته باشد معمولاً در طول زمان خود به خود برطرف می‌شود. لذا بر اساس راهنمایی بالینی موجود با پاپ اسمیر غیر طبیعی برخورد می‌شود.
تشخیص آزمایشگاهی: از آنجا که کشت سلولی و روش‌های سرولوژیک در شناسایی این ویروس و انواع آن فاقد ارزش هستند، اهمیت روش‌های ملکولی از جمله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) در تشخیص قطعی و زودرس این ویروس آشکار می‌گردد.

پیشگیری: در سرطان دهانه رحم بیش از هر نوع بدخیمی دیگری، اثرات پیشگیری، تشخیص زودرس و درمان به موقع بر کاهش میزان مرگ و میر مشهود است. این امر می‌تواند با انجام دوره‌ای تست پاپ اسمیر صورت پذیرد. انجام واکسیناسیون در برخی کشورهای پیشرفته باعث کاهش قابل توجهی در ابتلاء افراد به ویروس شده است.

خطرات ابتلا به HPV در مردان

برخی از ۳۰ نوع HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی می توانند منجر به سرطان مقعد یا آلت تناسلی در مردان شوند. هر دو نوع سرطان نادر هستند، به ویژه در مردانی با سیستم ایمنی سالم.

 انجمن سرطان آمریکا در سال ۲۰۱۵حدود ۱۸۲۰ نفر از مردان را با سرطان آلت تناسلی و در سال ۲۰۱۴ حدود  ۲۶۴۰ نفر از مردان را با سرطان مقعد تشخیص داد و گزارش کرد.

خطر ابتلا به سرطان مقعد در مردان و زنان همجنس گرای فعال حدود ۱۷ برابر بیشتر از مردانی است که تنها با زنان رابطه جنسی دارند. مردان مبتلا به HIV (ویروس نقص ایمنی بدن انسان) نیز در معرض خطر ابتلا به این سرطان قرار دارند.
سایر انواع ویروس HPV به ندرت باعث سرطان در مردان می شوند، اما باعث ایجاد زگیل های تناسلی می شوند. در یک نقطه معین در زمان، حدود ۱ درصد از مردان فعال جنسی در ایالات متحده، زگیل های تناسلی دارند.

نشانه های HPV در مردان

انواع پر خطر این ویرووس که می توانند سرطان ایجاد کنند، به ندرت علائمی را در مردان یا زنان نشان می دهند. زگیل تناسلی اولین علامتی است، که شما ممکن است با داشتن گونه های کم خطر HPV مشاهده کنید این نوع از ویرووس ها ممکن است ایجاد زگیل کنند اما  موجب سرطان نمی شود.

آزمایشات عفونت HPV در مردان

برای تشخیص زگیل های تناسلی در مردان، پزشک ابتدا به صورت بصری ناحیه تناسلی مرد را بررسی می کند تا ببیند آیا زگیل وجود داردیا خیر.  برخی از پزشکان از سرکه برای شناسایی زگیل هایی که هنوز رشد نکرده و قابل دیدن نیستند استفاده می کنند اما این راه خیلی دقیق نیست و گاهی پوست نرمال به اشتباه دارای زگیل شناخته می شود.

هیچ آزمایشی در مردان برای بررسی و تشخیص HPV با خطر بالا که می تواند باعث سرطان شود وجود ندارد با این حال، بعضی از پزشکان از آزمایشهای مقعدی پاپ اسمیر برای مردان همجنس گرا و دوجنسگرا که در معرض خطر بالای سرطان مقعدی ناشی از HPV هستند، استفاده می کنند. در یک آزمایش پاپ اسمیر مقعد، پزشک  مقداری سلول از ناحیه مقعد جمع می کند و سپس آنها را برای تشخیص ناهنجاری ها در آزمایشگاه بررسی می کند.

درمان عفونت HPV در مردان

هنگامی که هیچ نشانه ای وجود ندارد، هیچ گونه درمانی هم برای عفونت HPV در مردان وجود ندارد در عوض، پزشکان با مشکلات بهداشتی ناشی از ویروس HPV مواجه می شوند.

وقتی زگیل تناسلی ظاهر می شود، می توان از انواع درمان ها استفاده کرد. بیمار می تواند پماد های تجویزی را در خانه استفاده کند یا یک پزشک می تواند زگیل را از راه جراحی بردارد .

درمان زود هنگام زگیل توسط برخی از پزشکان انجام نمی شود زیرا زگیل های تناسلی می توانند خودشان  از بین بروند. همچنین می توانید تا زمانیکه همه زگیل ها ظاهر شوند، زمان بگذارید. فردی که علی رغم درمان مجدداَ زگیل در بدن وی ظاهر شود، ممکن است نیاز به درمان  های دیگری داشته باشد.

سرطان مقعد می تواند با شیمی درمانی و جراحی درمان شود تشخیص نوع درمان های خاص به مرحله سرطان بستگی دارند اینکه تومور چقدر بزرگ است و تا چه حد گسترش یافته است.

واکسن HPV برای مردان

واکسن HPV Gardasil، که برای استفاده زنان در سال ۲۰۰۶ تأیید شد، برای مردان نیز در سال ۲۰۰۹ مورد تأیید قرار گرفت.

این واکسن برای پیشگیری از زگیل های تناسلی ناشی از دو نوع HPV ۶ و HPV ۱۱  در مردان و پسران ۹ تا ۲۶ سال  مورد تایید قرار گرفته است. دو نوعHPV  هدف واکسن Gardasil  است . در اواخر سال ۲۰۱۰، Gardasil  برای جلوگیری از سرطان مقعد نیز تایید شد.

نحوه مدیریت HPV در یک رابطه جنسی

اگر شریک جنسی طولانی مدت فرد ،دارای HPV باشد، شانس انتقال ویروس بسیار بالاست.

  HPV در بدن مردان ممکن است راحت تر از بدن زنان از بین رود. به طور کلی در زنان معمولا ویروس بعد از دو سال یا کمتر ازبین می رود.

انواع HPV مرتبط با سرطان گردن رحم معمولا برای یک مرد که رابطه جنسی با یک زن مبتلا به HPV دارد، مشکلات سلامتی ایجاد نمی کند.

اگر یک شریک دارای HPV باشد، لزوما به این معنی نیست که اخیرا رابطه جنسی با شخص دیگری داشته است این ویروس می تواند سالیان سال بدون ایجاد نشانه های قابل توجه در بدن خاموش بماند.

چگونه از گسترش HPVجلوگیری کنیم؟

خودداری و پرهیز تنها روش مطمئن برای جلوگیری از انتقال HPV است. اگر فرد تنها با یک شخص که آلوده نیست رابطه جنسی داشته باشد خطر انتقال را می توان کاهش داد.

برای کاهش خطر ابتلا به HPV، مردان همچنین می توانند شمار شرکای جنسی خود را محدود کنند و شرکایی را انتخاب کنند که در گذشته شریک و یا هیچ مشارکتی نداشته اند.

کاندوم می تواند از برخی در برابر انتقال HPV  محافظت کند اما متاسفانه، ۱۰۰٪ موثر نیست، چرا که HPV به واسطه تماس پوست با پوست نیز منتقل می شود. این ویروس هنوز هم می تواند پوستی را که توسط کاندوم پوشانده شده آلوده کند.

در مطالعه اخیر روی زنان جوانی که به تازگی بالغ شده اند نشان داده شد، در افرادی که شرکای جنسی شان  هر بار هنگام نزدیکی از کاندوم استفاده می کردند، نسبت به زنانی که شرکای جنسی شان از کاندوم استفاده نمی کردند احتمال ابتلا به عفونت HPV  حدود ۷۰ درصد کاهش یافته بود .

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: